Ivo Andrić

(d. 9 Ekim 1892 – ö. 13 Mart 1975)

Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Sırp–Hırvat kökenli Yugoslav  yazar.

1892’de Travnik yakınlarında Dolac’ta doğdu. Zagreb, Viyana ve Krakow’da sürdürdüğü eğitimini Graz Üniversitesi’nde verdiği “Osmanlı Yönetimindeki Bosna-Hersek’te Kültür Yaşamı” konulu doktora tezi ile tamamladı. I. Dünya Savaşı sırasında milliyetçi etkinliklerinden ötürü Avusturya-Macaristan yetkilileri    tarafından bir süre gözaltında tutuldu. Savaşı izleyen yıllarda Yugoslavya Dışişleri Bakanlığı’nda çalıştı. Budapeşte, Madrid, Cenevre ve Berlin’de dış görevlerde bulundu.

Yazarın en büyük özelliği kitaplarındaki olayları tarafsızlıkla anlatmasıdır. En acımasız hatta insanlık dışı sayılabilecek eylemlerde dahi yazar yalnızca olayı, o sırada insanların ne düşündüklerini ve hareketlerinin sebeplerini anlatmakta; fakat herhangi bir görüş belirtmemektedir. Hümanist olan Ivo Andrić eserinde çeşitli dinlerin ve soyların kaynaştığı bu bölgede en küçük bir din ve ırk ayrımı yapmadan, anlattığı olaylarda yer alan bütün kişilere eşit bir sevgi ve ilgi göstermiştir.

Yapıtları

• Ex Ponto(1918)
• Travnik Günlüğü(1945)
• Drina Köprüsü(1945)
• Ömer Paşa
• Lanetli Avlu

Ödülleri

• (1961) Nobel Edebiyat Ödülü, “Drina Köprüsü” ile