(d. 1917 Tokat– ö. 20 Haziran 1997 Ankara), Türk şair.
Halk şiirinden, türkülerden yararlanarak çağdaş bir şiir oluşturmuş, konu olarak yurt sevgisini, insan ve doğa sevgisini işlemiştir. Şiirlerinde çocukluğunun ve gençlik yıllarının geçtiği yörelerden izlenimlerini yansıtmıştır.
Yaşamı
10 Ocak 1917’de Tokat’ta doğdu. Sivas Lisesi’nden mezun oldu. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Antalya Lisesi’nde, Ankara Devlet Konservatuvarı’nda, Ankara Gazi Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. Milli Eğitim müfettişi oldu. İsviçre’ye kültür ataşesi ve öğrenci müfettişi olarak atandı. Yurda dönünce Milli Eğitim Bakanlığı Başmüfettişliği ve Kültür müsteşar yardımcılığı görevlerinde bulundu. İlk şiirlerini “Nazmi Cahit” takma ismiyle 1938’de Gençlik Dergisi´nde yayınlandı. Sonra Varlık Dergisi’nde yayınlanan şiirlerinde de aynı imzayı kullandı. 1940 sonrasında başlayan şiirimizin yenileşmesi hareketinde kendine özgü bir yeri vardır. İlk şiir kitabı “Adamın Biri” 1946’da yayınlandı. 1949’da çıkan ikinci kitabı “Rüzgâr “da Orhan Veli şiirine yaklaştığı dikkat çekti. 1950-1954 arasında Sokak, İnsan, Türk Dili, Yaratış, Kültür Dünyası gibi dergilerde çıkan şiirleriyle ünlendi. “Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda” adlı eseri, Nevit Kodallı’nın “Atatürk Oratoryosu”na temel oluşturdu. 1972’de emekli oldu. 1976’dan sonraki dönemde Türk Dil Kurumu Genel Yazmanıydı. 1983 yılına kadar Türk Dil Kurumu’nda çalıştı. Rahat anlatımı, içtenlik ve duyarlılığıyla ilgi çeken titiz bir şairdi. 20 Haziran 1997 tarihinde Ankara’da hayata gözlerini yumdu.
Eserleri
Şiirleri ve Kitapları
Atatürk Kurtuluş Savaşında (1952)
Yeşeren Otlar (1954),1955 Türk Dil Kurumu Edebiyat Ödülü
Süt (1965)
Şiirler (1969)
Türk Mavisi (1973)
Sıkıntı ve Umut (1977)
Yangın (1980)
Bütün Şiirleri (1982)
Güz Türküleri (1991)
Bütün Şiirleri (1997)
Güzel Yurdum (1996)
Zerdali ağacı
Kamyonlar Kavun Taşır (1999)
Biz Biliriz Bizim İşlerimizi
Herkesin Bir Derdi Var
Ekin’in Göz Yaşları
Anısı;
İçi Sevda Dolu Yolculuk (1986)
Düz Yazıları
Şiir Her Zaman (1985)
Ece’nin Günlüğü
Ödülleri
1997 Türk Dil Kurumu Edebiyat Ödülü (Yeşeren Otlar ve Keçiler)
1985 Yeditepe Şiir Ödülü (Yangın)
İlk yorum yapan olun