Abdülhak Şinasi Hisar

(İstanbul, 14 Mart 1887 – İstanbul. 3 Mayıs 1963) Türk romancı, yazar.

Yaşamı ve Eserleri
Çocukluğu
Anne tarafından dedesi Muhtar Bey’in Rumelihisarı’ndaki yalısında doğdu. Abdülhak Şinasi Hisar’ın çocukluğu, Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca’da geçti. 1898’de Galatasaray Sultanisi’ne girdi.

Paris Hayatı
Ailesine haber vermeden 1905’te Galatasaray Sultanisi’nden ayrılarak Paris’e gitti. 1908’e kadar Paris’te École Libre des Sciences Politiques’e devam etti.

Paris’te Prens Sebahattin, Dr. Nihat Reşat Belger, Ahmet Rıza Bey ve Yahya Kemal ile sık sık görüşür.

İstanbul’a Dönüşü
Meşrutiyet’in ilânından (1908) sonraTürkiye’ye döndü. Fransız ve Alman şirketlerinde,Osmanlı Bankası’nda, Reji İdaresi’nde, 1931’den sonra ise Ankara’ya yerleşerek Dışişleri Bakanlığı’nda çalıştı. 1948’de İstanbul’a döndü ve Ayaspaşa’da Boğazı gören bir apartmana yerleşti. Bir süre Türk Yurdu dergisinin genel yayın müdürlüğünü üstlendi (1954-57). 1963’te Cihangir’deki evinde beyin kanamasından öldü.
Edebiyata Mütareke yıllarında Dergâh ve Yarın dergilerindeki şiir, kitap tanıtma ve eleştiri yazılarıyla başladı. 1921’den itibaren İleri ve Medeniyet gazetelerindeki yazılarıyla tanındı; 7Ağaç, Varlık, Ülkü ve Türk Yurdu dergileri ile Milliyet, Hâkimiyet-i Milliye ve Dünya gazetelerinde yazdı. Cumhuriyet dönemi yazarı olmasına rağmen dil ve üslup açısından Meşrutiyet kuşağına bağlı kalan Hisar’ın bütün yapıtları esas olarak “hatıra”ya dayalıdır. Romanlarında Maurice Barrés, Anatole France ve Marcel Proust gibi yazarların edebiyat anlayışlarını benimsemiştir.

1942 CHP Hikâye ve Roman Mükâfatı’nda üçüncülük alan Fahim Bey ve Biz, Almancaya çevrildi (Unser Guter Fahim Bey, Çev.: Friedrich Von Rummel, 1956). Sermet Sami Uysal (Varlık Yayınları, 1961) ve Necmettin Türinay’ın (M.E.B., 1988) Abdülhak Şinasi Hisar adlı birer kitabı vardır. Ölümünden sonra Abdülhak Şinasi Hisar: Seçmeler (Haz.: S. İleri, YK7Y, 1992), Geçmiş Zaman Edipleri (Haz.: T. Yıldırım, Selis, 2005) ve Kelime Kavgası: “Edebiyata ve Romana Dair” (Selis, 2005) adlı üç kitabı daha çıkmıştır. Emre Aracı Boğaziçi Mehtapları’ndan esinlenerek aynı adlı bir keman konçertosu (1997) bestelemiştir.

Çalışmaları
Roman
Fehim Bey ve Biz (1941; 1942 CHP Hikâye ve Roman Ödülü üçüncülüğü)
Çamlıca’daki Eniştemiz (1944)
Ali Nizami Bey’in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)
Deneme/Fıkra
Boğaziçi Mehtapları (1942)
Boğaziçi Yalıları (1954)
Geçmiş Zaman Köşkleri (1956)
Geçmiş Zaman Fıkraları (1958)
Antoloji
Aşk imiş her ne var âlemde (1955)
Biyografi
İstanbul ve Pierre Loti (1958)
Yahya Kemal’e Veda (1959)
Ahmet Haşim: Şiiri ve Hayatı (1963)
Ölümünden Sonra Toplanan Eserleri
Hisar’ın kitaplarına girmemiş edebi makale, deneme ve eleştiri yazıları Necmettin Turinay tarafından üç cilt olarak bir araya getirilmiştir.

Kitaplar ve Muharrirler I – Mütareke Dönemi Edebiyat (Mayıs 2008)
Kitaplar ve Muharrirler II – Edebiyat Üzerine Makaleler (1928-1936) (Şubat 2009) Kitaplar ve Muharrirler III – Romana Dair Bazı Hakikatler (1943-1963) (Eylül 2009)