
Saipan Savaşı, İkinci Dünya Savaşı’nın Pasifik Tiyatrosu’ndaki en önemli operasyonlar arasındaydı. Bir askerin bağlılığı yoldaşlarını hayranlıkla bıraktı ve silinmez bir cesaret izi bıraktı.
Haziran 1944’te ABD Ordusu, Japon kuvvetlerini Filipinler, Caroline Adaları, Palau Adaları ve Mariana Adaları’ndan uzaklaştırmak için bir göreve başladı. İkincisi, bu adaların fethi ABD kuvvetlerini Japonya’ya karşı bir hava saldırısı menziline sokacağından ve Japon İmparatorluk Ordusu’nun karargahı ile güney ve batıda konumlanmış birlikleri arasındaki iletişimi keseceğinden, en önemli stratejik öncelik olarak işaretlendi. Saipan kritik saldırı noktası olarak seçildi.
Saipan’ın bombardıman kampanyası 13 Haziran 1944’te başladı. İki gün sonra, ilk birlikler toprağına çıktı. Japonların dirençli direnişiyle karşılaştılar, ancak ürkmüş olsalar da ölene kadar savaşmaya karar verdiler. Ancak bu kadar kararlı olan sadece onlar değildi.

Savaştan dört gün sonra Thomas Baker, 27. Piyade Tümeni’nin bir parçası olan biriminin önünde ilerleyerek yoldaşlarının yolunu bazukayla açıyordu. Birkaç gün sonra, tek başına ağır tahkim edilmiş iki düşman asker grubuna saldırdığı ve etkisiz hale getirdiği kaydedildi. 7 Temmuz’da Japonların geri çekilecek hiçbir yeri yoktu, ancak onlar da teslim olmak istemediler. Japon komutan Korgeneral Yoshitsugu Saito, son banzai suçlaması için çağrı yapmaya karar verdi. Kalan sağlam gövdeli askerlerin, siviller ve yaralıların sonuncusu olan 3.000’den fazla erkek, son çaresiz saldırıya başladı. O gün ada Müttefik kuvvetler tarafından kaybedildi.
Savaş sırasında, Çavuş. Baker’ın çevresi üç taraftan saldırıya uğradı ve ağır yaralandı. Vazgeçmek istemeyerek, cephanesi bitene kadar düşmana ateş etmeye devam etti. Yaralı ve silahsız bir şekilde cepheden uzakta bir yoldaş tarafından taşındı. Ancak kendisi yaralanınca, Thomas Baker artık kendi hayatı için savaşmamaya ve başkalarının hayatını riske atmaya karar verdi.
Böylelikle tarlada bırakılmakta ve kendisine bir silah verilmekte ısrar etti. Geri çekilen askerlerden biri ona tabancasını sekiz mermi ile verdi. En son yüzünde sakin bir ifadeyle elinde tabanca ile bir ağaca yaslanmış canlı olarak görüldü. Vücudu daha sonra aynı pozisyonda, boş silah ve önünde sekiz Japon cesedi daha bulundu.

Çavuş. Baker, o gün ölen ve fedakar hizmetlerinden ötürü ölümünden sonra Onur Madalyası alan üç ABD askerinden biriydi. Kasım 2009’da memleketi Troy, New York’ta kendisine ve diğer iki askere adanan bir anıt ortaya çıkarıldı. Onlardan biri, Teğmen William J. O’Brien, aynı gün Saipan’da ölen ve Onur Madalyası verilenler arasındaydı.
İlk yorum yapan olun