Ordumuz Gitti Muş’a Dayandı

Ordumuz gitti Muş’a dayandı
Daşı toprağı kana boyandı
Bitlis’i gördüm ciğerim yandı

Ağlama aney gider gelirem
Ruz-ı mahşerde seni görürem

Hasan Kalası bir uca kala
Etrafı aney canlı Kerbela
Yüzbaşım getti gelmedi hala

Ağlama aney gider gelirem
Ruz-ı mahşerde seni görürem

Ester’e bindim oldum suvari
Bir anam vardır başı belalı
Bir çavuş düşmüş mavzer yaralı

Ağlama aney gider gelirem
Ruz-ı mahşerde seni görürem

Yöre Ekibi

Urfa

   Osmanlı Rus savaşları sırasında Urfa’nın Viranşehir mevkiinde çok kuvvetli nüfuz sahibi Milli aşiret reisi Hamidiye Paşaları’ndan İbrahim Paşa’dan devrin Padişah’ı bir ordu teşkil ederek Erzurum’a gelmesini emretmiş. İbrahim Paşa da mahiyetindeki aşiretlerden ve diğer aşiretlerden Urfa’nın yerlisinden bir ordu kurarak Diyarbakır üzerinden Bitlis ve Muş oradan da ilgili yerlerine gitmek üzere yola çıkmışlar. Muş’a geldiklerinde Urfa’lı ailenin bir tek çocuğu olan çavuş vurulmuş, o ara Urfa’ya göre hava da çok soğukmuş ve bu nedenle de çok acı çekmekteymiş. Birliklerini komuta eden Yüzbaşı da o ara başka bir göreve gitmiş ve daha dönmemiş. Durumun vahametinden dolayı yaşamaktan ümidi kesen Urfalı Çavuş “Ordumuz gitti Muş’a dayandı” türküsünü yaparmış. Diliyle ifade edemediği duygularını türküye dökmüş. Bu savaşa katılan Urfa’lı birçok yiğit şehit olarak geri dönmemiştir.

Kaynak: Öyküleriyle Şanlıurfa Türküleri – Necati Aydınlı