Sensiz Uyanmak

Aynası gözlerimin, gönlündedir bilirim
Ruhuna sinmiş derim, dudağımın izleri!
Günahı hayal eder, utanır, irkilirim
Kirletmek bize düşmez, derim, nur denizleri

Bakma sen gönlüme, sitemi bitmez
Ne hüznü eksilir, ne sana doyar
Bilmez ki, kor ateş hülyalarının
Yağmuru, bilinmez bir başka diyar…

Açılır perdeler, bir gün ansızın
Bir hülya bitmeden, bir hülya başlar
Uyanmak var ya, sensiz; yataklarda bir bilsen…

AHMET TEVFİK OZAN