Güle Güle Kaptan

Bu gidiş o değil
Bu bir çiçek soluşu
Muhalif bir rüzgar eser minarelere
Güvercinler yerlere savrulur
Donup kalırsın
Artık ne menekşe ne hanımelleri
Etrafında tanımadığın kadar
Yabancı gözyaşı selleri

Bu gidiş o değil
Bu bir şimşek çakışı
Sonbahar sanırsın birdenbire kış olur
Şaşıp kalırsın
Hedef alıp dağları, ovaları
Fena koyar insana
Hatırlatır terkedilmiş yuvaları

Bu gidiş o değil
Bu bir çocuk haykırışı
Şafak vakti ezanlar büyür, çanlar çalar
Gönüllerde akşam olur
Yakıp yıkarsın
Sesin küçülür, ufalır
Yağmur iner gözlerine
Çığlıkların duyulmaz olur
Yıldırım düşer sözlerine

Bu gidiş…
Bu gidiş başka olur
Kesilir cereyanlar, sokak lambaları can çekişir
Yepyeni bir karanlığa başlarsın
Kanlıca’ da kristal bir avize düşer
Kırılır, tuz buz olur
Serçeler ölür, sular solar, yıldızlar yanmaz olur
Koklaya koklaya ağlarsın
Kirli paslı bir güz akşamı
Şairlerin en yalnızı
En Attilla İlhan’ ı
Hepimizin şiiri, aşkı, hepimizin kavgası susar
Konuşmaz olur
Kağıdı kalemi, kör bir balıkçı kayığında bulunur
Ölümsüzlüğünde yatan ölümlü insan için
Ölüm sıradan bir şey olur
Ölüm onda kaybolur

Kerem Alışık