En cesur arkadaş

Çok önceleri, ormanda yaşayan bir köpek varmış. Cesur bir arkadaş edinmek istemiş. Çok gezmiş, çok dolaşmış. Sonunda bir tavşana rastlamış. Ona :

– Yalnız yaşamaktan usandım. İstersen, ikimiz arkadaş olalım, demiş.

Tavşan bu teklifi kabul etmiş. Arkadaş olmuşlar. Akşam olmuş. Tavşanla köpek bir çalılığın arkasında uykuya dalmışlar. Köpek, bir ses duymuş, uyanmış ve havlamaya başlamış.

Tavşan köpeğe çok kızmış :

Sus, havlama ! Şimdi kurt, sesini duyar, bizi yemeye gelir, demiş. Köpek susmuş, kendi kendine :

‘’ Bu tavşan çok korkak. Ben kendime cesur bir arkadaş aramalıyım. Belki kurt cesurdur, onunla arkadaş olayım. ‘’ demiş.

Köpek, kurdu aramış ve onu zorlukla bulmuş. Kurda :

Seninle arkadaş olalım mı ? Birlikte yaşarız, demiş.

Kurt, bu teklifi kabul etmiş. Birlikte kurdun inine gitmişler. Geceleyin, köpek bir gürültü duymuş, havlamaya başlamış. Kurt :

Sus, sus ! Havlarsan sesini ayı duyar, buraya gelir, ikimizi de yer, demiş.

Köpek susmuş, kendi kendine :

‘’ Kurt da cesur değilmiş. Ayı ile arkadaş olmalıyım. ‘’ demiş.

Köpek yola koyulmuş, sonunda ayıyı bulabilmiş. Arkadaş olmuşlar. Birlikte ayının inine gitmişler. Geceleyin, köpek bir gürültü duymuş, havlamaya başlamış. Ayı :

– Sus, sus ! Havlarsan, sesini avcı duyar, tüfeğiyle bizi öldürür, demiş.

Köpek , ayıyı da cesur bulmamış. Avcıyı aramaya çıkmış. Az sonra, avcıyı görmüş. Ona :

– Yalnız yaşamaktan usandım. İsterseniz sizinle arkadaş olalım, demiş.

Avcı, bu teklifi kabul etmiş. Birlikte avcının evine gelmişler. Gece olunca, köpek bahçede, avcı odada uyumaya başlamış. Az sonra bir gürültü duyulmuş. Köpek, havlamaya başlamış :

‘’ Hav ! Hav ! ‘’

Avcı uyanmış, köpeğe :

– Aferin benim güzel köpeğim, gürültü duyunca daha çok havla. Ben sesini duyayım, uyanayım, demiş.

Köpek, kendi kendine :

‘’ Avcı hiç korkmuyor, en cesur arkadaşı şimdi buldum. ‘’ demiş.

Köpek avcıyla dost kalmış, onun yanından hiç ayrılmamış.