Melankolik Kadınlar Baladı

Bazı kadınlar sessiz harfleri severler bayım; lütfen ahkâm kesmeyiniz…

Bazı kadınlar bir kurşunkalemle tutunurlar hayata bayım ve saman kağıdına yazılmış yeraltı hikâyelerine serpilirler.

Bazı kadınlar  size annelik yapmazlar bayım; bir peçete ya da bir mandolin tınısı bölüşmeyi bilmiyorsanız, lütfen defolup gidiniz!

Bazı kadınlar sert ünsüzlerdir bayım; devrik cümlelerle seslenirler sevgililerine.

Bazı kadınlar ölü dillerden birinde tarif ederler bayım, bakkal çırağının gözlerindeki kederi

Bazı kadınlar med cezirlerin öznesidirler bayım; yalınayak basarlar sizin  yüklemlerinizin üzerine!

Bazı kadınlar noktalama işaretlerini umursamazlar bayım, Madam Bovary`e içlerini dökerlerken birkaç  satırla.

Bazı kadınlar dil bilgisi kurallarıyla dalga geçerler bayım ve ısırırlarken bir elmayı, günahkâr olduklarını düşünmezler.

Bazı kadınlar  cennete ve cehenneme inanmazlar bayım; Tanrı diye Küçük Kara Balığı bildikleri için, ya da Küçük  Prens`i, Martı Jonathan`ı, Zeze`yi…

Bazı kadınlar  antidepresanlarla teskin olmazlar bayım; klasik müzik dinlemek ve kedimizi okşamak uzun uzun, yetmiyor bize. Öyle bir hicran ki  bizimkisi, gülerken  bile yalnızız; nasıl anlatmalı bunu size…

Bazı kadınlar, -tam  da  şu  anda-,  memelerini  seyrediyorlar  aynada  bayım  ve  evsiz çocukları düşünüyorlar;  travestileri , sokak  kedilerini…

Bazı kadınlar köylerinden bile çıkamazlar bayım; gökyüzüne en güzel bakan, gökkuşağını en çok seven ve düşlerine rengarenk bulutlar dolan kadınlardır onlar…

Bazı kadınlar hayata pamuk ipliğiyle bağlıdırlar bayım; bundandır incelikleri…

Bazı kadınlar öldüklerinde toprağa gömülmezler bayım; Cemal Süreya`nın, Edip Cansever`in ve Özdemir Asaf`ın şiirlerine gömülürler…

Bazı kadınlar melankoliktirler  bayım; birbirimizden habersiz ve birbirimizle iç içe, nice melankolik kadınız. “Beni  öpsene tahrik olmadan” desem sana, biliyorum ki öpemezsin çükün kalkmadan!

Melankolik Kadınlar Baladı`nı söyleyelim mi kızlar, buğulu bir camın ardından…

Melankolik kadınlarız
Yaralıdır baladımız
Loş bir odanın içinde
Bitimsizdir kederimiz

Şarap içip geceleri
Çocuklarla düş kurarız
Ölü çocuklardır onlar
Bağrımıza bastığımız

Melankolik kadınlarız
Gülerken bile yalnızız
Siz dua edip uyurken
Biz Tanrı`yı bağışlarız…

Ergür Altan

Kaynak: http://www.aylakkarga.com/melankolik-kadinlar-baladi/

Kapak resmi:Stella Im Hultberg