Mezarlıklar, hayalet hikayeleri ve diğer fantastik hikayeler için doğal üreme alanları oluşturur. Genellikle, birkaç cesur genç onları ziyaret edip akılsızca korktuklarında, bu kurgular Cadılar Bayramı’nda büyür, ardından masallar yılın geri kalanında etere karışır.
Ancak İngiltere, Londra’daki Brompton Mezarlığı, bilim kurgu olduğu kadar hayalet hikayesi olmayan vahşi bir efsanenin merkezi haline geldi. Bir türbe, zaman yolculuğu, Mısır mitleri ve ışınlanma hakkındaki bir masalın odak noktası haline geldi.
Mezarlıktaki en büyük mezar, Hannah Courtoy ve iki kızının dinlenme yeri. Mezarı incelemekle hobi olarak bir şeyler yapan yerel müzisyen Stephen Coates’e göre, türbe sadece bir ışınlanma odası olabilir. Hannah hakkında bir şey anlamadan bu hikayenin nasıl ortaya çıktığını anlamak imkansız.
O ,70 yaşındaydı, ancak Hannah üç kızı doğurduğunda, babasının Courtoy olduğu konusunda ısrar etti. Birçoğu iddiasından şüphe etse ve bir altın arayıcısı olduğuna inansa da, babalık 1800’lerde kanıtlanamazdı.
Gerçek ne olursa olsun, Hannah onun adını aldı ve öldüğünde, mal varlığı konusunda büyük bir savaş başladı ve 1827’ye kadar sonuçlanmadı.
Bu para, Mısırlı olan her şeye hayranlık duymasını sağladı. Mısırlı ikonografi ve astroloji hikayeleriyle gözlerini kamaştıran Mısırbilimci Joseph Bonomi ile bir “arkadaşlık” kurdu.
Hannah, 1849’da öldüğünde, hiyeroglifler ve diğer Mısır sembolleriyle yazılmış ve tepesinde piramit şeklinde olan ayrıntılı bir türbenin içine yerleştirildi.
Ayrıca bir kilidi ve anahtarı vardı. Bonomi öldüğünde hikaye gerçekten tuhaflaşıyor; basit mezar taşında, en azından mezarında göründüğünden daha fazlası olduğuna inananların zihninde, Hannah’nın mezarını işaret ediyormuş gibi görünen bir Mısır tanrısı resmi vardı. Ancak tüm spekülasyonlara rağmen, mesele sonraki yüzyıl boyunca orada kaldı.
Mezarlıklar, ürpertici şehir efsanelerinin gelişmesi için iyi yerlerdir ve Brompton da farklı değildir. Neredeyse 100 yıl sonra, büyük ölçüde eksik anahtarı sayesinde Hannah’nın mezarının etrafında garip bir hikaye dönüyor.
1998 yılında Associated Press’ten bir muhabir mezar hakkında yazdığı zaman masal gün ışığına çıktı. Bonomi’nin bir arkadaşı, Samuel Alfred Warner AP yazdı, bir zaman makinesi yaptığını iddia etti ve bir mezarlığa gizlenmesini istedi, bu yüzden de t dikkat çekmek.
Zaman makinesini inşa ettirmek için paraya ihtiyaç duyduklarını söyleyerek, erkeklerin Hannah’a parasını yatırmak için iş birliği yaptıkları düşünülüyor.
Yıllar geçtikçe hikaye manşetlere taşındı, ardından yerel müzisyen Drew Mulholland mezarı albüm kapağı için fon olarak kullandığında ve mezarlık bir kez daha haber yapana kadar 2003 yılına kadar gözden kayboldu. Şehir efsanesi o kadar inatla devam etti ki, türbeye “Courtoy Zaman Makinesi” denildi.
Ancak Coates, bu “fantastik fikir” e katılmıyor. The Clerkenwell Kid adlı blogunda yazdığı yazıda, “Aslında mezar Joseph Bonomi tarafından tasarlanan ve gizli ortağı Clerkenwell mucidi Samuel Alfred Warner tarafından inşa edilen beş ‘ışınlanma’ odasından biridir.”
Mezarlıklar, hayalet hikayeleri ve diğer fantastik hikayeler için doğal üreme alanları oluşturur. Fotoğraf: Edwardx CC BY-SA 4.0
Warner ve Bonomi’nin eski bir Mısır “gizli ışınlanma yöntemi” ile deneyleri hakkındaki 2011 blog yazısı, mezara ve etrafındaki hikayelere olan halkın ilgisini yeniden canlandırdı.
Ancak doğrudan Mental Floss tarafından hikayeye gerçekten inanıp inanmadığı sorulduğunda, çekingen davrandı. “Tarihsel gerçeğe dayalı alternatif bir teori” dedi. Ancak, 2015’te Coates ve Hannah’nın soyundan gelen Roy Godson, Independent’a mezarın kapısını açmanın bir yolunu bulmayı umduklarını söyledi.
Warner’ın birçok “yeteneği” icat için bir armağan içeriyordu ve Coates, Independent’a, eğer bir şekilde mezarı açabiliyorsa, bulmayı umduğu şeyin kısa bir mesafeden ışınlanabilecek bir bombanın kanıtı olduğunu söyledi. psişik torpido. ”
Courtoy Mozolesi. Fotoğraf: Edwardx CC BY-SA 4.0
Warner, ışınlanmayı icat ettiğini iddia etti ve Kraliyet Donanmasını, icadının en azından test edilmek için yeterli olduğuna ikna etmeyi başardı.
Ne yazık ki, testlerin hiçbiri, makinesinin çalıştığı iddiasını desteklemedi. Coates, mezarın bir gün açılırsa aslında Warner’ın emeğinin sırlarını ortaya çıkaracağını umuyor.
Elbette herkes zaman makinelerinin ve ışınlayıcıların hikayelerine inanmaz, ancak çoğu bunun hem eğlenceli hem de iş için iyi olduğunu düşünür. Bir Brompton Mezarlığı rehberi olan Robert Stephenson, 2015 yılında Independent’a verdiği demeçte, bazı türbelerin eksik anahtarları olduğunu söyledi; Hannah’nın kayıp olmasının tuhaf bir yanı yok.
Hikayenin dikkatleri mezarlığa çektiğini ve bundan keyif aldığını da söyledi. “Ama,” diye ekledi klasik İngiliz yetersiz ifadesiyle, “Tamamen arkasında olduğumu söyleyemem.” Hannah’nın soyundan gelenler de hikayelerden herhangi birinin inandırıcı olduğuna ikna olmadılar.
Ray Godson, aynı röportajda, güzel bulsa da, hikayenin geçerliliğinden şüphe ettiğini söyledi. Kendini profesyonel bir hikaye anlatıcısı olarak tanımlayan bir kişi olan Vanessa Woolf, mezarın tarihinin tüm fikrini seviyor – ki buna inandığını söylemekle aynı şey değil.
Woolf, 2015’te öğrendiğinden beri, izleyicileri efsane hakkında bilgilendirmek için sitede sunumlara ev sahipliği yapıyor. Mental Floss’a, Coates ile bağlantı kurduktan sonra 2015 yılından bu yana birçok kez yönettiği seanslarında Warner’ı “havlayan deli” bir mucit olarak tanımladığını söyledi.
Gizemli hikaye, büyük ölçüde eksik anahtarı sayesinde dinleyicilerin ilgisini çekmeye devam ediyor. Fotoğraf: Edwardx CC BY-SA 4.0
Londralıların hikayeye ilgi duyduğunu ve şehrin dokusu hakkında daha fazla bilgi sahibi olmayı sevdiğini söylüyor. Birincisi, mezarın açılmasını dört gözle beklemiyor.
“Bir bakıma, ona (anahtar) sahip olmamak çok daha hoş. Gerçekten seyircinin kafasında. Bu bir kaya parçası. Gerçek sihir zihinlerinde. ” Gerçekten de Hannah, Bonomi ve Warner’ın gerçek hikayesini ve hayatlarının nasıl, hatta kesişip kesişmediğini kimse bilmiyor.
Bizden başka bir hikaye okuyun: Kral Tut’un Mezarı, Turist Hasarını Onarmaya Harcanan On Yıldan Sonra Sonunda Yeniden Açıldı
Hannah ve iki adam bu sırları mezarlarına götürdüler. Ancak mezar, Hannah’nın çıkarlarına sessizce tanıklık ediyor. Orada bir zaman makinesi veya ışınlanma cihazı olup olmadığı oldukça şüpheli görünüyor – ancak bu fikir şüphesiz hayal gücünü kışkırtmaya devam edecek.
İlk yorum yapan olun